Huwelijk en de uitsluitingsclausule

Bij trouwen/ geregistreerd partnerschap ontstaat er een gemeenschappelijke boedel. Soms wensen erflaters te voorkomen dat iets (bijvoorbeeld een familie stuk) in een gemeenschappelijke boedel terecht komt. Dit kan.

Met een uitsluitingsclausule kan je voorkomen dat (toekomstige) partners de helft zouden krijgen van een bepaald bezit. Dit stuk valt dan niet (ook niet in de toekomst) in de gemeenschappelijke boedel.
Bijvoorbeeld er wordt een kast geschonken aan een kind met een uitsluitingsclausule. Dit kind gaat trouwen en daarna scheiden. Bij de verdeling van de scheiding valt deze kast buiten de te verdelen boedel.
Mocht het kind overlijden, dan valt de kast in principe niet terug naar de familie maar valt die wel gewoon in de huwelijkse boedel. Hiervoor kunnen wel afwijkende bepalingen worden opgesteld door de notaris (dat het weer terug valt aan de familie of aan kinderen).

Vaak gaat het naast familiestukken ook om geldbedragen die op deze manier naar kinderen worden overgedragen. Het moet dan wel duidelijk zijn dat dit deel van het vermogen nog steeds bestaat. Als het gestort wordt op een gemeenschappelijke rekening dat mengt zich dat met de rest van het vermogen. Het is dus van belang dat er geen zaaksvervanging optreedt.
Het moet dus duidelijk zijn waar dit vermogen is en of het niet is opgemaakt in de tussentijd. Laat dit daarom op een aparte rekening storten (dus niet op de gemeenschappelijke rekening).

Een uitsluitingsclausule moet direct met de schenking worden gedaan (en dus niet een paar maanden na de schenking.) Bij een schenking via de bank kan dit door er de letters U.C. aan toe te voegen. Mocht de schenking persoonlijk gebeuren, zet hier dan iets over op papier.