Partner

De partner (gehuwd of partnerschap geregistreerd) krijgt in beginsel de gehele nalatenschap als langstlevende. De kinderen krijgen (voor wat betreft hun deel) een geldvordering op de partner. Die is pas opeisbaar als deze laatste is overleden.

De ontstane geldvordering kan een positief gevolg hebben op het betalen van successierechten. Het vermogen wordt namelijk dan in twee etappes overgeheveld (en je kan dus twee keer gebruikmaken van de vrijstelling).
Mochten de kinderen minderjarig zijn, dan is een boedelbeschrijving noodzakelijk om de hoogte van de vordering vast te stellen. Meestal loopt dit via een notaris. Zijn de kinderen meerderjarig dan is dit geen wettelijke dwingende eis.

De langstlevende echtgenoot mag (als die dat wil in verband met bijvoorbeeld vermogens overheveling) deze vordering aan de kinderen voldoen. (Let op dit is dan voldoening van een verplichting, dus geen schenking!).
Als partner heb je de beschikking over de gehele nalatenschap. Je mag die dus ook gewoon opmaken. Hierover hoeft je geen (juridische) verantwoording af te leggen aan de kinderen.

In een testament kan je regelen dat de vordering opeisbaar wordt als de partner opnieuw gaat trouwen/ samenwonen of na verloop van een bepaalde periode. Mocht de partner hertrouwen en de kinderen hun deel niet opeisen, dan kunnen zij dit alsnog doen indien de partner uiteindelijk overlijdt (dus dat het vermogen dan niet wederom naar de vreemde andere partner gaat of naar kinderen uit dit huwelijk).

De wettelijke verdeling (dat de langstlevende alles krijgt) kan ook ongedaan gemaakt worden. Dit moet dan wel bij notariele akte binnen drie maanden na het overlijden.
Het gevolg hiervan is dat de gehele nalatenschap dan onverdeeld toekomt aan de erfgenamen gezamenlijk. De ene helft van de nalatenschap is al van de partner, het andere deel vormt dan de erfenis die verdeeld kan worden.
Zo kun je dan (zonder overdrachtsbelasting te betalen), bepaalde goederen overhevelen naar je kinderen. Alleen de langstlevende echtgenoot kan deze route uitstippelen, de kinderen hebben hier geen wettelijke stem in.

Partners blijven erfgenaam van elkaar tenzij er sprake is van scheiding van tafel en bed en echtscheiding. Mocht de relatie op de klippen gelopen zijn (duurzaam ontwricht) maar je nog wel in hetzelfde huis zitten, onterf elkaar dan per testament.
De partner die onterft is, kan wel aanspraak blijven maken op het vruchtgebruik van de woning en de inboedel. (Je kan elkaar dus niet alsnog op straat zetten.) Dat vruchtgebruik kan je elkaar niet ontzeggen, maar de ander kan er alleen een beroep op doen, voor zover dat nodig is voor de verzorging. Als het vruchtgebruik te weinig oplevert om van te leven dan kan de kantonrechter de ander ook de bevoegdheid geven om delen te verkopen.